Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Η έννοια της εργασίας εξελίσσεται συναρτήσει της πορείας του ανθρώπινου πολιτισμού. Στην πρωτόγονη εποχή, σκοπός της εργασίας ήταν μονάχα η εξεύρεση των μέσων επιβίωσης. Στους ιστορικούς χρόνους οι Έλληνες, όσο και οι Ρωμαίοι, δεν εκτιμούσαν την βιοποριστική εργασία, ιδιαίτερα τη χειρωνακτική, θεωρώντας ότι άρμοζε μόνο σε δούλους.
Με την γαλλική και βιομηχανική επανάσταση, το βάρος έπεσε στον οικονομικό τομέα. Η εργασία γίνεται βιοπορισμός. Οι άνθρωποι άρχισαν να ενδιαφέρονται όλο και πιο λίγο για την εσωτερική κλίση. Πλήθη μεταβαίνουν από την αγροτική ύπαιθρο στις πόλεις, γύρω από τα εργοστάσια, την βιομηχανική παραγωγή, που γίνεται το επίκεντρο της ζωής. Η ανάπτυξη του τεχνικού πολιτισμού προσφέρει την δημιουργία πολλών επαγγελμάτων και τεράστια επέκταση των ευκαιριών εργασίας. Ο φόβος της δημιουργίας ανέργων, εξαιτίας της προόδου της μηχανής, της βιομηχανικής ανάπτυξης και του αυτοματισμού, που κυριαρχούσε στις αρχές του περασμένου αιώνα διαψεύσθηκε. Ο άνθρωπος διαρκώς εξελίσσεται,επινοεί καινούργια εργαλεία,διαμορφώνει ποικιλόμορφα την εργασία του
Το εργατικό δυναμικό ενεργοποιείται όλο και περισσότερο με μοναδικό σκοπό την εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας. Σιγά-σιγά προκύπτει η ανάγκη για επιστημονική οργάνωση του ανθρώπινου κεφαλαίου. Αντικείμενο μελέτης αποτελεί ο οργανισμός, η δομή, η ιεραρχική κατάταξη. Η οργάνωση είναι το σύνολο των κανόνων και συστηματικών εργαλείων, με την βοήθεια των οποίων προσαρμόζονται οι συντελεστές παραγωγής και κατανάλωσης σε συνδυασμούς που πετυχαίνουν, όσο το δυνατό, μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.Όταν ο μηχανισμός της οργάνωσης λειτουργεί σωστά, γίνεται οικονομία χρόνου,κόπου και χρήματος.Το σύστημα του οργανισμού χαρακτηρίζεται από πολλούς και αλληλοεπιδρώμενους άξονες αναφορικά με την οργάνωση του χρόνου και του χώρου(παραγωγή, κέρδος, τεχνολογία κτλ.), την διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και τις αξίεςπου προάγουν τόσο ως προς την αγορά όσο και προς τους εργαζομένους.
Μέσα σ`αυτό το πλαίσιο το άτομο-εργαζόμενος καλείται να ανταποκριθεί στις σύγχρονες τεχνοκρατικές ανάγκες, να αποδώσει το μέγιστο δυνατό, παραμερίζοντας πολλές φορές τον πρωταρχικό σκοπό αυτής, την πνευματική όξυνση, την καλλιέργεια της διανόησης και ουσιαστικότερα την ηθική ικανοποίηση που προσφέρεται από το έργο του.
