Αρετή Τσινού ΚΛΙΝΙΚΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ

Δημοσιεύσεις

  1. Michopoulou, A., Tsinou, A., Siapati, A., Nikolaou, A., Peimeni, A., (2004). Anxiety and depression problems in children with learning disabilities. European Psychiatry, 19 (Suppl.I), 235s. Πρακτικά 12th Association of European Psychiatrists Congress

  2. Coulacoglou, C., Tchinou, A., & Michopoulou, A. (2001). Personality assessment of children with psychosomatic symptoms: two case presentations. SIS Journal of Projective Psychology and Mental Health, 8(2), 149-152.

Αρθρογραφία

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ

Η εισαγωγή των παιδιών στο νοσοκομείο για εγχείρηση, συνοδεύεται συνήθως από άγχος και φόβο. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να ελέγξουμε και να μειώσουμε τα αρνητικά συναισθήματα των παιδιών;

• Να είστε ειλικρινήςΗ ειλικρίνεια αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την εγκαθίδρυση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους νοσηλευτές και τους ασθενείς. Είναι φορές που το ιατρικό προσωπικό διστάζει να πει στο παιδί ότι η εγχείρηση θα είναι επίπονη εξ' αιτίας της επιθυμίας του να το προστατεύσει από το πόνο. Παρόλα αυτά έχει αποδειχτεί ότι τα παιδιά ανταποκρίνονται καλύτερα στη αληθινή πληροφόρηση. Ένα παιδί που είναι καλά προετοιμασμένο για νοσηλεία και εγχείρηση εμφανίζει λιγότερο φόβο για το άγνωστο και το ανοίκειο και εμπιστεύεται πιο εύκολα τους ανθρώπους που του έδωσαν αληθινές εξηγήσεις. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι παρόλο που η μέθοδος αυτή πολλές φορές αυξάνει την ανησυχία των παιδιών, το ψυχολογικά προετοιμασμένο παιδί αναρρώνει πιο γρήγορα και με λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις.



Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Η έννοια της εργασίας εξελίσσεται συναρτήσει της πορείας του ανθρώπινου πολιτισμού. Στην πρωτόγονη εποχή, σκοπός της εργασίας ήταν μονάχα η εξεύρεση των μέσων επιβίωσης. Στους ιστορικούς χρόνους οι Έλληνες, όσο και οι Ρωμαίοι, δεν εκτιμούσαν την βιοποριστική εργασία, ιδιαίτερα τη χειρωνακτική, θεωρώντας ότι άρμοζε μόνο σε δούλους.
Με την γαλλική και βιομηχανική επανάσταση, το βάρος έπεσε στον οικονομικό τομέα. Η εργασία γίνεται βιοπορισμός. Οι άνθρωποι άρχισαν να ενδιαφέρονται όλο και πιο λίγο για την εσωτερική κλίση. Πλήθη μεταβαίνουν από την αγροτική ύπαιθρο στις πόλεις, γύρω από τα εργοστάσια, την βιομηχανική παραγωγή, που γίνεται το επίκεντρο της ζωής.

Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο
ΤΟ ΑΣΘΜΑΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ

Το άσθμα είναι μια σοβαρή και συχνή ασθένεια που εμφανίζεται στο ¼ των παιδιών του γενικού πληθυσμού. Προδιαθεσιακοί παράγοντες έχουν κατηγορηθεί για την εμφάνιση της κρίσης άσθματος (οργανική ανεπάρκεια).
Η κρίση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της απόφραξης των βρόγχων, οι οποίοι κατακλύζονται από βλέννη. Πρόκειται για μια υπεραντιδραστικότητα των βρόγχων, δηλαδή για μια προδιάθεση των πνευμόνων να αντιδρούν υπερβολικά σε μέτρια ή ασθενή ερεθίσματα.
Το άσθμα μπορεί να οφείλεται σε εξωτερική ή εσωτερική αλλεργία. Πρόκειται για λοιμώξεις (π.χ. πνευμονία) που προκαλούν συμφόρηση με αποτέλεσμα η περιοχή να γεμίζει από το έκκριμα. Η τοξικότητα καταστρέφει μόνιμα ή προσωρινά τα κύτταρα και για αυτό και ο οργανισμός εκκρίνει μια βλέννη για να τα προστατέψει.
Το άσθμα είναι πιθανό να οδηγήσει και σε θάνατο. Η θεραπεία συνίσταται στην χορήγηση κορτιζόνης, αν και η υπερβολική δόση της μπορεί να επιφέρει σοβαρά προβλήματα (συχνά η κορτιζόνη αναστέλλει το ύψος των παιδιών).

Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ: ΜΙΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Οι κοινωνικές φοβίες σύμφωνα με το αναθεωρημένο σύστημα ταξινόμησης ICD-10 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αποτελούν ιδιαίτερη νοσολογική οντότητα, η οποία ταξινομείται ως ανήκουσα στις διαταραχές φοβικού άγχους.

Η κοινωνική φοβία, γνωστή επίσης και ως διαταραχή κοινωνικού άγχους, χαρακτηρίζεται από το φόβο και ως εκ’ τούτου την αποφυγή καταστάσεων, κατά τις οποίες το άτομο αισθάνεται ότι θα λάβει αρνητική κριτική και απόρριψη (παρουσία ενώπιον ακροατηρίου, συμμετοχή σε κοινωνικές εκδηλώσεις).

Το δυσάρεστο και ανυπόφορο αίσθημα φόβου αναγκάζει τον ασθενή να υιοθετήσει κάποια σχήματα αποφευκτικής συμπεριφοράς. Σε περιπτώσεις που η αποφυγή των συνθηκών που συνδέονται με την κοινωνική φοβία είναι αδύνατη ο ασθενής υποφέρει και αισθάνεται αφόρητο άγχος, που δύναται να εξελιχθεί σε κρίση πανικού.

Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο(pdf)


ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ: ΜΙΑ ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Καταθλιπτικές Διαταραχές

Η πρώτη βιοχημική προσέγγιση της κατάθλιψης ανήκει στον Ιπποκράτη, ο οποίος πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια περιέγραψε τη μελαγχολία  και την απέδωσε στην υπερπαραγωγή της μέλαινας χολής, από όπου και το όνομα μελαγχολία. Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, τέσσερις χυμοί του ανθρωπίνου σώματος καθορίζουν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας: η μέλαινα χολή, η κίτρινη χολή, το φλέγμα και το αίμα. Η ορθή κράση των τεσσάρων χυμών αποτελεί τη βάση της προσωπικότητας.
Η υπεροχή της μέλαινας χολής προκαλεί μελαγχολία, η υπεροχή της κίτρινης χολής προκαλεί μανία, η υπεροχή του φλέγματος προκαλεί άνοια και η υπεροχή του αίματος προκαλεί τον «αιματώδη» τύπο προσωπικότητας.

Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο(pdf)
ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ: ΜΙΑ ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η σχιζοφρένεια είναι μια σύμπλοκη νοσολογική οντότητα, με χαρακτηριστικά συμπτώματα:

• παραληρητικές ιδέες

• ψευδαισθήσεις

• αποδιοργανωμένος λόγος (π.χ. συχνός εκτροχιασμός ή ασυναρτησία)

• έντονα αποδιοργανωμένη ή κατατονική συμπεριφορά

• αρνητικά συμπτώματα (π.χ. επίπεδο συναίσθημα, αβουλησία)

Από τα παραπάνω, πρέπει να είναι παρόντα δύο (ή περισσότερα) συμπτώματα, το καθένα από τα οποία να εμφανίζεται συχνά μέσα σε ένα μήνα (ή λιγότερο αν αντιμετωπιστεί επιτυχώς): Σημείωση: Απαιτείται μόνο ένα σύμπτωμα από τα προαναφερθέντα αν οι παραληρητικές ιδέες είναι αλλόκοτες ή οι ψευδαισθήσεις αναφέρονται σε μια φωνή που σχολιάζει αδιάκοπα τη συμπεριφορά ή τις σκέψεις του ατόμου, ή από δύο ή περισσότερες φωνές που συνδιαλέγονται μεταξύ τους (DSM-IV).
Οι κυριότερες εγκεφαλικές περιοχές που εμπλέκονται στη σχιζοφρένεια είναι οι λιμπικές δομές, ο μετωπιαίος λοβός και τα βασικά γάγγλια. Επίσης, εμπλέκονται ο θάλαμος και το στέλεχος. Επί δεκαετίες, η βιοχημική βάση της σχιζοφρένειας και οι μηχανισμοί δράσης των αντιψυχωτικών φαρμάκων είχαν επικεντρωθεί στο ρόλο της ντοπαμίνης.

Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο


ΤΟ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ

Η κατάθλιψη δεν είναι ηλικίας άνω των 18. Τα παιδιά και οι έφηβοι μπορούν επίσης να εμφανίσουν κατάθλιψη. Περίπου το 5% του ανήλικου γενικού πληθυσμού παρουσιάζει κατάθλιψη. Τα παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής, δυσκολία συγκέντρωσης, διαταραχές συμπεριφοράς, άγχος ή έχουν βιώσει κάποια σημαντική απώλεια, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάθλιψη.
Ησυμπεριφορά των καταθλιπτικών παιδιών και εφήβων μπορεί να διαφέρει από τη αυτή των ενηλίκων. Αν το παιδί σας παρουσιάζει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω, τότε πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιο ειδικό:
• Συχνή λύπη, δάκρυα, κλάματα

Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο

 

ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ

Ο πειραματισμός με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά στην εφηβεία είναι γνωστός.
Οι έφηβοι κάνουν χρήση αλκοόλ και άλλων νόμιμων ή παράνομων ναρκωτικών με διαφόρους τρόπους, χωρίς δυστυχώς να βλέπουν το κρίκο ανάμεσα στις σημερινές τους ενέργειες και τις αυριανές συνέπειες.
Έχουν την τάση να νιώθουν άφθαρτοι και απρόσβλητοι στα προβλήματα που οι άλλοι αντιμετωπίζουν.
Η χρήση αλκοόλ και καπνού σε μικρές ηλικίες αυξάνει το ρίσκο της χρήσης άλλων ναρκωτικών στη μετέπειτα πορεία. Ορισμένοι έφηβοι θα πειραματιστούν και θα σταματήσουν ή θα κάνουν περιστασιακή χρήση, δίχως αξιόλογα προβλήματα. Άλλοι θα οδεύουν προς την εξάρτηση, δοκιμάζοντας όλο και περισσότερο επικίνδυνα ναρκωτικά, προκαλώντας σημαντική βλάβη στον εαυτό τους και το περιβάλλον τους.

Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο

 

Γιατί ερωτευόμαστε την άνοιξη

Η άνοιξη είναι η εποχή της αλλαγής, της ζωντάνιας και της ανανέωσης. Καθώς η φύση αλλάζει χρώματα, έτσι και εμείς πλημμυρίζουμε από θετικά συναισθήματα, ανανεωνόμαστε ψυχικά, είμαστε ανοιχτοί σε αλλαγές και ερωτευόμαστε!
Γιατί όμως η άνοιξη έχει συμβολικά συνδεθεί με τον έρωτα;

Την άνοιξη επιμηκύνεται η μέρα, η θερμοκρασία είναι πιο υψηλή και υπάρχει περισσότερη λιακάδα. Αυτοί οι τρεις παράγοντες συντελούν στην αύξηση της παραγωγής των ενδορφινών στον εγκέφαλο. Οι ενδορφίνες είναι μία από τις 3 κύριες ομάδες ενδογενών οπιοειδών, με αντιπροσωπευτικότερη τη β-ενδορφίνη, που έχει την ισχυρότερη αναλγητική δράση. Χαρακτηρίζονται ως οι ορμόνες της ευτυχίας, του αντι-στρες και της φυσικής αναλγησίας.

Την άνοιξη που η έκθεση στο φως είναι μεγαλύτερη, οι ενδορφίνες παράγονται σε μεγάλες ποσότητες και διαρκώς, καθιστώντας τον άνθρωπο υγιέστερο και συνεισφέροντας άμεσα στην ευφορία του οργανισμού, κάνοντάς μας ευτυχισμένους. Επιπλέον, την άνοιξη τείνουμε να βγαίνουμε περισσότερο, να περπατάμε και να γυμναζόμαστε. Η άσκηση βοηθάει επίσης στην αύξηση της ενεργητικότητάς μας και ο οργανισμός παράγει περισσότερες ενδορφίνες που φέρνουν και ευφορία.

Παράλληλα με την παραγωγή των ενδορφινών, το φως επηρεάζει το επίπεδο της μελατονίνης, μιας ουσίας η οποία είναι συνυπεύθυνη για την καλή μας διάθεση. Τέλος, το ισχυρό φως και η λιακάδα προφυλάσσουν τον εγκέφαλο από συναισθηματικές διαταραχές, ρυθμίζοντας την παραγωγή της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης, χημικών ουσιών του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στη διάθεση.

Από την άλλη, θα πρέπει να τονίσουμε τον σημαντικό ρόλο που παίζει η ψυχολογία των χρωμάτων στην εξήγηση του ανοιξιάτικου έρωτα. Έχει διαπιστωθεί ότι τα χρώματα επιδρούν στις συναισθηματικές μας αντιδράσεις, με τα «ζεστά» χρώματα (κόκκινο, πορτοκαλί) να διεγείρουν τα κύτταρα του εγκεφάλου και να συνδέονται με τη χαρά, το κέφι και την εξωστρέφεια, και τα «ψυχρά» (μοβ, μπλε) με την απογοήτευση και την αδιαθεσία. Τα πλούσια χρώματα της άνοιξης μας φτιάχνουν τη διάθεση- γινόμαστε περισσότερο αισιόδοξοι, αναζητούμε την ανανέωση και δράττουμε κάθε ευκαιρία χωρίς ανασφάλεια και αναστολή, με αποτέλεσμα να ερωτευόμαστε πιο εύκολα.

Η άνοιξη είναι αναμφίβολα η εποχή της ανανέωσης και του έρωτα. Η φύση μάς δίνει όλα τα ερεθίσματα για αλλαγή και ζωτικότητα. Ο εγκέφαλός μας διεγείρεται και μας κάνει περισσότερο αισιόδοξους και ανοιχτούς στην ανταλλαγή ερωτικών μηνυμάτων. Δεν μένει λοιπόν τίποτα άλλο από το να αφήσουμε το σπίτι, να πάρουμε τους δρόμους, να απολαύσουμε τον ήλιο, να φορέσουμε ρούχα με έντονα χρώματα και να αναζητήσουμε τον ανοιξιάτικο έρωτά μας!

 

Παιδί και θάνατος γονέα

 

Ο θάνατος ενός γονέα είναι μια από τις σημαντικότερες απώλειες που μπορεί να βιώσει ένα παιδί. Ο γονιός, σε ιδανικές συνθήκες, είναι εκείνος που στηρίζει βιολογικά και σωματικά το παιδί παρέχοντας του ένα σταθερό περιβάλλον στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί και να ωριμάσει, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί πρότυπο μίμησης.
Στην πραγματικότητα, ο βαθμός στον οποίο οι γονείς ανταποκρίνονται στους ρόλους τους διαφέρει ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε οικογένειας. Παρόλα ταύτα, για τα περισσότερα παιδιά οι γονείς είναι οι σημαντικοί άλλοι, οι σύνοδοι στην αναπτυξιακή πορεία και στην ενήλικη ζωή. Η απώλεια ενός γονιού δεν πλήττει μόνο το παιδί αλλά αποτελεί ρήγμα για όλη την οικογένεια, με πολλαπλές συνέπειες στην δομή και στη λειτουργία της.

Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο (pdf)

 

 

μοιραστείτε το στο facebook