ΤΟ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ
Η κατάθλιψη δεν είναι ηλικίας άνω των 18. Τα παιδιά και οι έφηβοι μπορούν επίσης να
εμφανίσουν κατάθλιψη. Περίπου το 5% του ανήλικου γενικού πληθυσμού παρουσιάζει κατάθλιψη.
Τα παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής, δυσκολία συγκέντρωσης,
διαταραχές συμπεριφοράς, άγχος ή έχουν βιώσει κάποια σημαντική απώλεια, βρίσκονται σε
μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάθλιψη.
Ησυμπεριφορά των καταθλιπτικών παιδιών και εφήβων μπορεί να διαφέρει από τη αυτή των
ενηλίκων. Αν το παιδί σας παρουσιάζει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω, τότε πρέπει να
απευθυνθείτε σε κάποιο ειδικό:
• Συχνή λύπη, δάκρυα, κλάματα
• Απουσία ελπίδας
• Δεν βρίσκει ενδιαφέρον σε δραστηριότητες ή αδυνατεί να απολαύσει δραστηριότητες
• Επικρατούσα βαρεμάρα, χαμηλή ενέργεια
• Κοινωνική απομόνωση, φτωχή επικοινωνία
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση και ενοχές
• Υπερβολική ευαισθησία στην απόρριψη ή αποτυχία
• Αυξανόμενη ερεθιστικότητα, θυμός ή εχθρικότητα
• Δυσκολία στις σχέσεις
• Συχνές απουσίες ή φτωχή παρουσία στο σχολείο
• Δυσκολία συγκέντρωσης
• Σημαντική αλλαγή στη διατροφή ή στον ύπνου
• Απειλές ότι θα φύγει από το σπίτι
• Σκέψεις ή εκφράσεις αυτοκτονίας ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά
Το καταθλιπτικό παιδί που στο παρελθόν συνήθιζε να παίζει με φίλους, τώρα τείνει να περνάει
τον περισσότερο χρόνο μόνο του. Παράλληλα, εκφράζει επιθυμία θανάτου, έχει αυξημένο κίνδυνο
αυτοκτονικής συμπεριφοράς, ενώ συχνά τείνει να κάνει κατάχρηση αλκοόλ ή άλλων ναρκωτικών σε
μια προσπάθεια να νιώσει καλύτερα.
Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι πολλά παιδιά με προβληματική συμπεριφορά στο σπίτι ή το
σχολείο, εμφανίζουν κατάθλιψη, χωρίς να το αντιλαμβάνονται.
Τα παιδιά μπορεί να μη δείχνουν
που απολάμβανε στο παρελθόν
πάντα λυπημένα, και ως εκ΄τούτου οι γονείς και οι δάσκαλοι να δυσκολεύονται να διακρίνουν ότι μια
προβληματική συμπεριφορά είναι σημάδι κατάθλιψης.
Κρίνεται απαραίτητη η έγκαιρη διάγνωση και η φαρμακευτική αγωγή.
Η θεραπεία περιλαμβάνει
συνήθως ατομικές και οικογενειακές συνεδρίες, με παράλληλη φαρμακευτική αγωγή.
